Ĉinujo

Ĉinujo translokas la montojn por siaj urboj.

Ĉiun duonjaron, sin konstruas en la lando la samo kiel Francilujo (Francuja administra regiono konsistanta el Parizo kaj sep aliaj distriktoj) . En la Granda Okcidento, sep cent pintoj estos razataj por konstrui urbegojn.

La baleto de la ŝovelmaŝinoj kaj de la kamionoj estas senĉesa. Ili ŝajnas ludiloj sur giganta sabl-amaso. En Baidaoping, kelkajn kilometrojn nord-oriente de la antaŭurboj de Lanzhou, la ĉefurbo de la regiono Gansu, en la Granda Okcidento de Ĉinujo, oni ebenigas la montojn por konstrui novan urbon kiu etendiĝos sur 25 km2. (dudek kvin kvadrat-kilometroj)

''imagu ke ĉiuj montoj, ĉirkaŭ vi, estos platigitaj'' diras Li Guanshui, konstruestro. Pluraj centoj da metroj apartigas la pintojn disde la plej profundaj valetoj. Tiu pejzaĝo de krutaj valetoj kaj de montetoj el leŭso estas tipa en la regiono, kie la popol-nombro estas tre malmulta. Gansu enhavas nur 25 milionojn da loĝantoj sur teritorio preskaŭ tiel granda kiel Hispanujo, kiu, siaflanke, nombras ĉirkaŭ la duoblon da loĝantoj.

La nombro kiun ŝatas elstarigi la reprezentantoj de ''PCG'', la konstru-kompanio kiu estras tiujn faraonecajn laborojn, estas 700, kiel la 700 pintoj kiuj estos pulvorigataj dum la procezo. Ĉiutage, 100 000 kubmetroj da tero estas translokataj kaj 600 maŝinoj funkcias. Por kompaktigi la areojn ebenigitajn, necesas elverŝi plurajn kubmetrajn dekojn da akvo. ''La malplej antaŭvidebla parametro - diras Li Guanghui - estas la tempo necesa por transloki la sepultejojn kaj la ok vilaĝojn kiuj antaŭe ekzistis. '' estas la misio de la registaro, kio ne dependas de ni '' li sin defendas.

P.C.G. estas urĝema entrepreno : ''tio kion ni plejbone majstras estas la rapideco de konstruado. Ni finas plejofte trionon da tempo pli frue ol la difinita dato '' certigas Chen Jian, respondeculo de la komunikado. La terpecoj apartenantaj al Lanzhou estis klasifikitaj estiel dezertoj. Ili iĝos konstrueblaj sen tio, ke Baidaiping transpasigus la respektendan kvoton de la kultiveblaj terpecoj , kio enkodukos belan financan operacion profite la ĉefurbon Gansu, ĉar en Ĉinujo la municipoj sin financas dank'al la vendo de terpecoj.

La financ-muntado pri la nova urbo Baidaoping estas iom mistera . En la Ĉinuja gazetaro, la kreinto de la kompanio, Jan Jiehe, alnomata ''kuang ren'' (''la frenezulo'') pro sia pasio pri gigantaĵoj, klarigas ke li investas 22 miliardojn da juanoj (2,6 miliardoj da eŭroj) por liveri al Lanzhou areon ''pretan al konstruo''. Reale, la kompanio estas iom post iom repagita kaj profitas je multaj malgrandaj pruntoj - precizas Chen Jian. Tamen la prudento estu oportuna ĉar PCG trenas kelkajn kaserolojn (franca dirmaniero : t.e. ĝi montras malfaman reputacion. ). La bankoj pridisputis pri li pro kreditoj nerepagitaj.

La urba spaco de Baidaoping estas ia satelito de alia giganta projekto, jam konstruita de P.C.G., en la jaro 2010 (dumil dek) : la nova spaco de Lanzhou, situanta 80 km-ojn (okdek kilometrojn) norde de la ĉefurbo, sur ebenaĵo 2000 metrojn alta. Vastegaj avenuoj kun duoble kvin ŝoŝeoj trairas tiun fantomecan urbon, plurajn dekojn da kvadrat-kilometroj arean.

Arego da domegoj kaj pluraj oficejaroj ekstaras el tero. Ĉirkaŭe, estas kamparo sekega kaj kelkaj vilaĝoj. La nova spaco estos vera urbo kiu projektas loĝigi 500 000 homojn en la jaro 2020 kompare la nunajn 30 000 loĝantojn. Ĝi havos sian urbodomon. Pluraj ĉinaj kompanioj jam firme rezervis por setli same kiel Geely, la ĉina aŭto-fabrikisto, aŭ Sany, la fabrikisto de konstru-ilaro.

Du egaj fortoj subtenas la tuton de tiuj projektoj. Tiu de la ĉina trudema urbanecigo, rimedo plej efika kiu ebligos la landon baskuli al forta interna konsumado, subtenita de urba meza klaso. Kaj tiu de ''La Granda Plano pri la Land-evoluo'' de la Ĉinujaj okcidentaj regionoj, plano kiu asignas ekde la 1990-aj jaroj (la mil naŭcent naŭdekaj jaroj) ambiciajn celojn pri publikaj investoj en la interna subevoluinta parto de la interna Ĉinujo...

boeing! boeing!

Ĉu la Boeing 787 estas juvelo tro rompiĝema ?

Enketo funde esplorema komenciĝos por klarigi la incidentojn kiuj trafas la plej novan jeton de la konstruisto.

Miriga estis la gazetara konferenco, aranĝita la 11-an de januaro de Rej Lahud, la transport-ministro kaj Rej koner, la estro de la civila transportilaro de Boeing. Resume : la usona registaro komencos funde esplori pri la incidentoj kiuj freŝdate trafis plurajn jetojn Boeing 787, kiuj estas la plej modernaj de la konstruisto. ''Konceptado*, fabrikado, muntado'', ĉio estos kontrolata . Sed la verdikto estas antaŭkonata : tia avio estas tiel fidinda, certigis S-o Lahud, ke li mem neniel timus enaviiĝi en ĝi.

En malmulte da tagoj la jeton 787 trafis incidentoj kiu malkvietigis same kiel dum la elprovadoj antaŭ la surmerkatigo.

Vendredon, la japana kompanio ANA raportis du damaĝojn :fendeto sur stirej-luko, kerosen-ellaso sur alia avio (ellasoj de karburaĵo jam antaŭe aperis en decembro 2012). Mardon, jeto 787 surteriĝis urĝeme en Usono, post la halto de unu el ĝiaj ses generiloj. La antaŭan tagon, brulo trafis similan japanan jeton JAL en Boston-o (Masaĉuseco).

La Usona registaro kaj la avi-konstruisto devis do trankviligi aĉetantoj kaj publik-opinion. Sed kvankam S-o taksis ke la incidentoj valoras tiujn de la unuaj jetoj 737 -plej granda komerc-sukceso de Boeing- li penis konvinki. Kiel diras S-o Riŝar Abulafia, avi-fakulo de la konsilistaro Teal Grupo. ''la kapdoloroj daŭros ankoraŭ longe por Boeing kaj ties klientoj.

La Bostona incidento montriĝas la plej grava. La 10-an de Novembro 2010, brulo jam okazis dum flug-elprovado. Deveno : la elektra cirkvito. Jam, Boeing neniam sukcesis forigi la timojn koncerne la fidindadon al elektraj solvoj kies nombro estas multega. La 787 uzas kvinoble pli da elektraĵoj ol alia avio de sama tipo. Kaj ĝiaj pilaroj el litio estas rigardataj kiel pli flamemaj ol la tradiciaj. La enketo, substrekis S-o Lahud, ekzamenos kiel la elektraj kaj meĥanikaj sistemoj interagas.

De la flanko de Japanujo, la afero estas sekvata atentege ĉar la enlandaj firmaoj peras la ĉefajn komponantojn de la jeto. Tiel la revolucia fuzelaĝo, kies 50% estas el karbon-fibro finpretigita de Toraj kaj muldita de '' Kawasaki heavy industries'', por karburaĵo-konsumo, diris Boeing, malpliiĝinta je 20%. La firmao ''GS Yuasa'' kiu fabrikas la pilaron de la avio -ĝi ankaŭ fabrikas el ili por la aŭtoj- asertas ke neniu el ili ĝis nun ekbrulis.

Malfruigoj (prokrastoj) de liverado

La du japanaj kompanioj JAL kaj ANA mendis 111 ''dreamliner''. ANA estis la unua por aĉeti kaj utiligi ilin- ekde oktobro 2011. Laŭ la kompanio, la parto de la avioj kiuj ekflugas akurate sen vartado-problemoj atingas 99,3% por la 787, nivelo juĝata kiel ''rimarkinda''. ( 98,8% por la aliaj jetoj).

Transportistoj kaj japana registaro subtenas senrestrikte Boeing-on. '' kiam ni ekfunkciigas avion, ANA deklaris, ni antaŭvidas komencajn problemojn kaj ni konsideras ilin. Fronte la ripeton de la incidentoj, ''ĉio kion ni povas fari nun estas diri kaj diri al niaj klientoj ke la avio estas fidinda''. La japana transport-ministraro juĝas la ''dreamliner'' ''tre fidinda. Ĝi prezentas malpli da problemoj ol la aliaj fukciantaj avioj'' li deklaris al ĵurnalo ''Mainichi'', tamen sin dirante atenta al la Usonaj esploradoj.

La komenco de la enketo starigas loĝistikajn problemojn gravajn por Boeing. Ĝis nun, la konstruisto liveris 80 aviojn kaj registris.800 mendojn. Tamen la liverado-prokrastoj jam akumuliĝis. Se novaj malfruigoj estus regristrataj, tio malsimplus la planojn de produktado. Tiu enketo ankaŭ enkludas riskojn por la Usona Registaro de Avi-Kontrolado ( Federal Aviation Administration-FAA) kiu permesis la surmerkatigon de la ''dreamliner''. Ĝi, ja, akompanis tiun permeson de multaj ''specialaj kondiĉoj''. Ĝi, nun, devas pravigi la donacon al Boeing de tiu atestaĵo kaj eviti ke la obligo de tiuj incidentoj mistrafu siajn proprajn prerogativojn.

En unu komunikaĵo, Boeing sin proklamas tute fidema en la estonto de la avio. La klientaj kompanioj , unue ANA kaj JAL, konfirmis ke ili ne ŝanĝos siajn mendojn, same kiel Air India, kiu funkciigis, tri jarojn anticipe, la avion por linio inter ''New Delhi kaj Parizo''. Sed respondeculo de la Hinduja registaro esprimis, vendredon, sian ''maltrankviliĝon''.

.                 

Hubertine Auclert

aktivulino

Hubertine Auclert.

La virinoj, kies destino estas anticipe difinita de la juro, ne estas almozulinoj ; ili estas kreditoroj kiuj konsentas de tro longa tempo krediton al viroj ; la virinoj devas, en la privata kaj publika terenoj, proprigi al si sian agado-parton kaj sian suvereneco-parton

Tial ni instigas tiujn, kiuj estas en la platonaj (pure idealaj) postuloj pri sociaj rajtoj, ne uzi senutile tiom da fortoj kaj rezigni iliajn revojn por sekvi nin sur serioza tereno de la politikaj rajtoj, ĉefaj rajtoj el kiuj elfluos la aliaj virin-rajtoj.

Ĉar oni ne povas postuli de la homa specio pli da perfekteco ol ĝi enhavas ; La tutan tempon kiam viroj estos la nuraj posedantoj de la regpotenco, ili praktikos kaj aplikos ĝin profite al si, kaj la tutan tempon kiam la viroj leĝos, ili leĝos kontraŭ ni profite al si.

Parlamenta Ĉambro de viroj kies tri kvaronoj de anoj alt-rangiĝis dank'al edziĝo, neniam reformos la leĝon kiu ordonas al edzoj enpoŝigi, kiel aĉaj Alfonsoj*, la doton aŭ la salajron de ilia edzino.

Eĉ se Ĉambro de viroj balotus pri la edziĝo-rompo laŭ leĝo plej taŭga, la virinoj estus ankoraŭ kontraŭrajte senigitaj ; la viro, estanta ambaŭ juĝisto kaj kontraŭulo, rajtus apliki aŭ ne, la edziĝo-rompon.

La virinoj kiuj deziras civilajn rajtojn, tiuj kiuj volas edziĝo-rompon laŭ justaj rajtoj, la reformon de la edziĝo-leĝoj, kompletan instruon, la rajton al profito-donaj laboroj, devas nepre unuiĝi por konkeri la politikan reg-potencon, ĉar tiu potenco permesos al ili estigi la leĝojn kiujn la virinoj deziras.

Tiuj kiuj ne volas daŭrigi la virin-antaŭstaton devas aliĝi al la ''Nacia Asocio pri la Virina Voĉdon-Rajto, sed nur aligi sin ne sufiĉas, endas ankaŭ aligi parencojn, amikojn ; endas allogi per propragando vilaĝanojn kaj urbanojn.

Tiu asocio, kiu enhavas inter siaj honortitolaj anoj, S-ino Juliino Adam, eminenta estrino de la ''Nova Revuo'', kies salonon uzis la liberalaj patriotoj dum gravaj tempoj por konsiliĝi profite Francujon kaj Respublikon, kaj kiu enhavas en sia estraro Parizajn municipajn konsilistojn, Parizajn kaj provincajn deputitojn, estigos, klerigante la popolon pri iliaj avantaĝoj, rajtoj kaj devoj, grandan opini-reagon el kiu fontos la virin-libereco.

*En franca slango, la Alfonso (un Alphonse) estas viro kiu vivas dank'al mono de kunulino aŭ de prostituitino.

Hubertine Auclert estas la unua franca sufrageto (aktivulino pri virina balot-rajto). Ŝi naskiĝis la 10-an de Aprilo 1848, en vilaĝo de la departemento ''Allier'', ene de multnombra familio ; senpatra orfino ekde la 9-a aĝo, ŝi estis edukita en monaĥinejo. Komence, fervore katolika, kaj poste, sendia, ŝi ankaŭ fervore aktivos en politikaj luktoj. La proklamo de la Respubliko mirigas ŝin kaj, entuziasmigita de la paroladoj de ''Victor Hugo'', de Maria Deraismes'' kaj de ''Léon Richer'', ŝi iras al Parizo por defendi la ''liberecon de sia sekso'' . En la jaro 1876, ŝi fondas virinistan movadon ''la virin-rajto'', kiu iĝos '' la virina voĉdon-rajto'' en la jaro 1883. Jen tio kiu evidentigas la ĉefo de ŝia virinismo: la voĉdono estas la ĉefa el ĉiuj rajtoj, ŝi opinias. Ŝi revas pri konstitucianta asembleo konsistanta egal-nombre el virinoj kaj viroj kaj elstarigas la egan problemon de la senpagata mastruma laboro . Sed ŝi penas konvinki la virinistoj kiuj pensas ke la instruo, la laboro, la reformo de la civilaj rajtoj devas esti la unuaj etapoj. En la jaro 1881 ŝi fondas sian propran ĵurnalon ''la civitanino'' kiu dissendas siajn virinistajn konceptojn kaj siajn aŭdacajn proponojn, interalie la strikon pri imposto ( ''kiu ne voĉdonas, tiu ne pagas'' ). ŝi devas atendi la komencon de la 20-a jarcento por senti la virinistan movadon iom aktivi pri la politikaj rajtoj. Kiam ''La Franca unio pri la virina voĉdon-rajto'' estas fondita, Hubertine Auclert (Hubertin Okler) restas adepto de la radikalaj kaj mediataj metodoj, rompante balotujon okaze de municipaj balotoj (1908) kaj kandidatiĝante pri la deputitoj (1910). ŝi restas aktivulino ĝis sia morto,en Parizo, la 4-an de aŭgusto 1914.

M.A.

www.ekoloro.blogspot.com

Tiu artikolo aperos kiel kutime en la gazeteto : La Konfeto. (se vi vidas erarojn, ne timu diri.)

La Rejno-oro

Rejno-oro

La germanoj angore sin demandas kien malaperis la Rejno-oro.

Ĉu la rezervaĵoj de la Federa Banko estas gardataj sendanĝere ? Ĵus antaŭ la jaro 2013, ducentjariĝo de la nasko de Vagnero, la obsedo pri oro re-aperas.

Iu estrarano de la Federa Banko, iris mem, Oktobro-meze, en la straton Vrijer, ĉe la sidejo de La Franca Banko. Li petis iri en ties kelojn por ekzameni la numeritajn or-ingotojn kiujn la Federa Germana Banko enmetis jam de longaj jaroj. Pli-malpli 374 tunoj estas registritaj je ĝia nomo. La respektinda reprezentanto de la Germana Ĉefbanko elsupreniris, ŝajnanta, sekve la kontrolon, trankviligita.

Tiu rutina vizito, kiel notite en Parizo, estis malbanale grava ĉi jare. ''ĉu vi bone gardas tiun oron ?'' demandis furioze, en pasinta septembro, iu grava ĵurnalo konservativa, alparolante Kristian Nŭaje''. Kaj la estro de la Franca Banko, kiu enhavas en siaj sub-grundoj la metalon de pluraj Centraj Bankoj (el kiuj la Eŭropa Centra Banko), respondis devige kaj precize : '' La oro estas bone gardata, ĉe granda profundo, en ĉambro ĉirkaŭita de subsurfaca akvotavolo. Evidente, oni ne alpruntas ĝin. Niaj klientoj povas vidi ĝin propre kiam ili volas.

2/ Vera psikozo disvastiĝis lastatempe transRejne. Civitana prem-grupo ariĝis, sub frapfrazo :'' rehejmigu nian oron'', kaj deputitoj de la ''CSU'' kaj de la ''FDP'' (liberaloj), interligitaj al Angela Merkel sekvis la peton :''la tuto de la oro rehejmu al ni : Ni devas esti certaj pri la rezervaĵoj, precipe pro tiu krizo'' deklaris i.a.(interalie) H-P Haŭstejn, de la FDP. Eĉ la germana revizora kortumo metis ''salon sur vundon'' : En raporto aperinta la 22-an de Oktobro, tiu-ĉi bedaŭras ke vera publika kontrolo pri la rezervaĵoj de la flava metalo neniam estis plenumita, ĉu de la Federa Banko, ĉu de kontrolisto oficiale akceptita''.La Germana Centra Banko posedas nun la plej gravajn or-rezervaĵojn en mondo, krom tiuj de la usona FED, sed kun tiu strangaĵo ke ĝi gardas 69% (sesdek naŭ procentojn) da sia stoko, en ''amikaj'' landoj. La 3396 tunoj nun registritaj en bilanco de la Federa Banko, valorantaj 143 miliardoj da eŭroj, estis akirataj honeste kaj honore dum la jaroj1950-aj kaj 1960-aj. Ruinigita sekve la militon, la Germanujo sukcesis rapide ŝpari gigantajn financajn troaĵojn. Kaj dank'al la or-borso (Gold exchange standard ) kiu, ĝis sia malapero en la jaro 1971, permesis al la ŝtatoj ŝanĝi (konverti) la rezervaĵojn en oron po la fiksita kurzo de 35 dolaroj por 1 unco ( surpriza fortuno), vera trezoro formiĝis. La unuaj aĉetoj komenciĝis en la jaro 1951, pri 529 kilogramoj. Ĉiuj malbonoj de l'mond' komenciĝis la tagon kiam la nano Alberich ŝtelis ĝin disde la Rejno-fraŭloj kiuj estis gardantaj ĝin. La obsedo pri oro kaj pri ties pureco datiĝas de longe, des pli ke Vagner mem inspiriĝis el legendoj de la 13-a jarcento. La senpacienco de la germana opinio notiĝas ankaŭ pro aparta financa kunteksto.3/ Pro loĝistikaj kialoj kaj pro timo de Soveta invado, tiun grandvaloran metalon oni konservis eksterlande.

Ofendita per la protestado, la Federa Banko plendis ke ''la debato en Germanujo absurdiĝis'', laŭ la vortoj de Karl-Ludoviko Thiel, unu el ses estroj. Ĝi, tamen, devige verkis raporton. En tiu oficiala raporto, ĝi agnoskis ke ĝi nur konservas 1036 tunojn en sia sidejo. Sed 1536 tunoj lokiĝas en la sub-grundoj de la Nov-jorka FED 25 metrojn profunde ; 450 lokiĝas en Londono, kaj 374 en Parizo. Kaj rememorigante ke ĝi plene fidas al samprofesiuloj, ĝi substrekas ke ĝi jam rehejmigis , antaŭ 10 jaroj, 960 tunojn el Londono. '' Ne mankis unu gramo'' ĝi respondis al kritikantoj.

Krome, la F.B. promesis, antaŭ la parlamentaro, rehejmigi el nov-jorko po 50 tunojn /jare en la tri venontaj jaroj. ''tio ebligos la kontrolon de tiuj ingotoj, ties refandiĝon kaj ties kvalit-certecon.'' laŭ iu komunikaĵo. Tiom da klarigoj celantaj kvietigi la popolopinion.

Proksimiĝe al la jaro 2013 dum kiam la operoj en tutmondo solenos la ducentjariĝon de Riŝar Vagner, la germanoj reludas strangan novan version de ''la Rejno-oro''. En la Vagnera verko, la oro devas resti tute pura, en la plejprofundo de la riverego ;4/ Male al ''La Barbara Relikvo'' per kio John Maynard Keynes nomis la oron, tiu-ĉi eble iĝos tre eminenta en Eŭropo : la ''germana konsilistaro de la saĝuloj'' konsilis starigi '' eŭropan amortizo-fonduson por ŝtat-ŝuldo'' kiu estus garantiita per la or-rezervaĵoj de la partoprenantaj ŝtatoj. La landoj kiuj ne respektus la ludon estus devigataj cedi siajn havaĵojn.

La celo lokigi en sekura loko (sankt-lokigi) la nacian or-trezoron esprimas la malfidon pri eŭro, t.e. formo de baza naciismo pri kiu Hugo Chavez donis ekzemplon fine de la jaro 2011 : la Venezuelo-prezidanto komenciĝis rehejmigi la 160 tunojn da oro dormantajn en la subgrundaj ĉambroj de la priEŭropaj naciaj bankoj.

www.ekoloro.blogspot.com

Bano de Roma damo

Bano de Roma damo.

Egipta sklavino, kun brila kaj nigra vizaĝo,(15)

surgenue, al ŝi prezentas purŝtalan spegulon.(15)

Kaj por nodi ŝiajn harojn, greka virgulino (14)

lerte kalibras per cirkelo ĉiun plektaĵon (14)

Dume belan tunikon gladas inoj el Milet (14)

La fingroj enmergiĝas en lakton delikate. (14)

En ovala marmoro kun purpuregaj vejnoj (14)

roza akvo akceptas ŝin ; kaj latinaj inoj(14)

sur ŝiajn laktecajn brakojn verŝante parfumojn (14)

vualas el tro akra sun', maldolĉajn radiojn (14)

kaj sub la silkaj faldoj de l'oleeca purpuro (14)

senenergie kaj volupte iras la lumo. (14)

kelkaj virinoj, dispecigante flor-kronojn(13)

per urĝemaj manoj disigas buntajn kolorojn (14)

kaj disĵetante ilin en akvojn de la fonto (14)

per odoraj pecoj ĉirkaŭigas la mastrinon (14)

kiu tanĝante de la mano la oran liron (14)

pensas al la juna konsulo, kaj revema, ekdormas..

Ebriiĝu

Ebriiĝu !

Estu ĉiam ebria, tio estas ĉio kaj unika temo. Por ne senti la teruran ŝarĝon de la tempo kiu rompas viajn ŝultrojn kaj klinas vin teren, ebriiĝu senĉese.

Sed el kio ? El vino, el poezio aŭ el virto, laŭ via volo, sed ebriiĝu !

Kaj se iam sur ŝtupoj de palaco aŭ sur verda herbo de fosaĵo, vi vekiĝas, jam iom malebriiĝinta, demandu la venton, la ondon, la stelon, la birdon, la horloĝon, ĉion kiu fuĝas, ĉion kiu plendas, ĉion kiu ruliĝas, ĉion kiu kantas, ĉion kiu parolas, demandu kioma horo estas . Kaj la vento, la ondo, la stelo, la birdo,la horloĝo respondos al vi : estas la favora horo por ebriiĝi ; por ne esti la sklavo suferinta de la tempo, ebriiĝu, ebriiĝu senĉese el vino, poezio aŭ el virto, laŭ via volo.

Ŝarl Bodler